۱۳۸۸ اسفند ۴, سه‌شنبه

Y3

مرده ای به تخت چسبیده است. مرگ را که معرفی می کند ، مرگ اصرار دارد که نیازی به معرفی نیست. نقاشی، زنی را مناسب اندام های خود نقاشی می کند. از درون تلویزیون جمعیت زیادی خیره به اتاق نشسته اند. به جای مرد و زن ناله می کنند. قاب تصویر که دور می شود، رهبر ارکستر وقت ناله را با دست نشان می دهد. پشت سرش لغت نامه ای می گوید: تازگی، تغییرِ معنای کلمات است.


در آیینه یِ رسیدن
پرنده از ما که دور می شود
پرنده می شود


-----

۲ نظر:

  1. ..و همه ی اینها مرثیه یی بر یک رویاست

    پاسخحذف
  2. راستشو بگم؟ نوشته های قبلت رو ستایش می کردم ولی دوست نداشتم.
    این یکی اما خیلی دوست داشتنیه...
    خوب باشی.

    پاسخحذف